සිතුවිලි පියාඹා විත් කෙතට වැද කරල් කපමින් උන්නේය. උන් නැගිට කෙතින් අහසට පියඹා කුරුලු රෑනක් සේ නැවත නැවත කෙතට වැද සොම්නසේ ගෂ්‍ය බුදින්ට වන්නේය.

ලොරිය හතරවෙනි ධමති ඇළ දිගේ එන විට දයා සිරි මුදලාලි හිටියේ ඒ වසන්ත සුළගේ සුවය විඳිමින් සුක්කානමට උරුහං බාමින්ය. ලොරියේ ටිපරය මත පැටවූ වී ගෝණි අතරේ ඇතබාගෙන කල්පනාවේ සිටි ටිකිරි මහත්තයා හෙවත් මහත්තයාට ඊළඟ මොහොතේ සිදුවන අනතුර ගැන කොහොමටත් ඉවක් තිබුණේ නැත.

” පැනපාං.” කෑ ගැසූ දයා සිරි මුදලාලි සුක්කානම අතහැර දොර ඇරගෙන පැන්නේය. රියදුරකු නැති ලොරිය තවත් මීටර් අටක් පමණ මහ ඇළ බැම්ම දිගේ මාරක