හුස්ම හිර වී විසංඥ වේගෙන ම වාගේ යත් දී මහත් වෑයමෙන් දෙකට නැමී යකඩ බෝලය බැඳ තිබුණු කඹ පට බලවත් උත්සාහයකින් කපා දැමීමට ඔහු සමත් වීය. ඉක්බිති ව තද බල වෑයමක් දරා ඔහු දිය මතු පිටට එම තමාට මිනී පොරෝණයක් වීමට තිබුණු ගෝනිය යකඩ බෝලයත් සමඟම දිය යටට කිඳා බසිනු ඔහු දිටීය. හුස්ම ගැනීමට පමණක් මොහොතක් දිය මතු පිටට වී සිටි ඔහු, කිසිවෙකු ගේ දෑසට තමා ලක් වෙති යි බිය ගත්තේ, එ කෙණෙහි ම යළිත් දිය යටට කිමිදී ගියේය. දෙවැනි වරට ඔහු මතු වන විට සිටියේ මුලින් වැටුණු තැනට පියවර පනසකට පමණ ඈතිනි. තම හිසට උඩින් කාල වර්ණ වුත් කැළඹී ගියා වූත් අහසක් පැතිරි තිබෙනු ඔහුට පෙනිණ. වාෂ්ප සමූහ සේ එහි වේගයෙන් පා වී ගිය වලා අතරින් තරුවක දිලිසීමක් මොහොතකට ඔහුට දකින්නට ලැබිණ. ඔහු ඉදිරියෙන් මුහුදේ මහා ජල කඳ ඉමක් කොනක් නොමැති ව පැතිරී තිබිණ.

“ඔහු එන කන් බලාගෙන ඉඳ ලා තමයි මම මේ ආවේ.” යි ප්‍රාන්ස් පිළිතුරු දුන්නේය. ” ඉතින් ඔබ දන්නවා ද ඔහු කොහේ ද ගියේ කියලා? ” ” හරියට ම දන්නෙ නෑ; මට හිතෙන විදියට කලින් නියම කර ගත් හමු වීමකට යි යන්න ඇත්තෙ.” ” යක්ෂ වැඩක් නෙ! ” යි ආදිපාද තුමා පැවසුවේ ය. ” රෑ වෙන කන් පාරෙ තොටේ ඉන්න අද හොඳ දවසක් නෙවෙයි; මං කියන්නෙ මේ රාත්‍රිය හොඳ රාත්‍රියක් නෙවෙයි. එහෙම නේද, සිටු දේවීය? ” මේ වචන පවසන ලද්දේ ඒ වේලේම වාගේ පැමිණ සිටි  සිටු දේවිය අමතමිනි. ඈ ආදිපාද තුමාගේ සොහොයුරු තොර්ලෝනියා මහතාගේ අතට වාරු වෙමින් සිටියාය. ” මට නම් හිතෙන්නේ ඒකෙ අනිත් පැත්ත: මට හිතෙන්නෙ අද හරි සුන්දර රාත්‍රියක් කියලා,” යි සිටු දේවිය පිළිතුරු දුන්නා ය. ” මෙතන ඉන්න උදවියට ඒකෙ එකම වැරැද්දකුයි පේන්න පුළුවන් – ඉක්මනට ගෙවිලා යන එක.” ”මං කථා කරන්නෙ මෙතෙන්ට රැස් වෙලා ඉන්න උදවිය ගැන නෙවෙයි,” යි මඳ හසක් නඟමින් ආදිපාද තුමා පැවසීය. ” මෙතන පිරිමින්ට තියෙන එක ම අන්තරාව නම් ඔබ සමඟ පෙමින් බැඳී යෑම: ගැහැනුන්ට තියෙන එක ම අන්තරාව ඔබේ ලස්සනට ඊර්ෂ්‍යා කරන්න සිද්ධ වීම. මම කලින් කිවුවේ රෝමයේ වීදිවල ඇවිදින අය ගැන. ” ” ආ ! ” යි මෙහි දී සිටු දේවිය රාවයක් නැඟුවාය. ” කවුද මේ වෙලාවෙ රෝමයේ වීදිවල ඇවිදින්න යන්නෙ? බාල් උත්සවයකට හේම යනවා නම් මිසක්.” ” අපේ යාළුවා, සිටු දේවිය, ඇල්බෙයා ද මොසර්ෆ්, අද රාත්‍රි හතට විතර නාඳුනන රූමතියක් පස්සේ මිනිහා යනවා මම දැක්කා, ‘” යි ප්‍රාන්ස් කීය. “එ වෙලේ ඉඳන් මේ වන තුරු මට ඔහු දකින්න ලැබුණෙ නෑ. ”

ඉයුජිනි දොග්ලෝර් මෙනෙවිය හා අන්දන්ද්රියා කවල් ල්කන්ති මහතා අතර ළඟදීම සිදු වන්නට නියමිත ව තිබුණ විවාහ මංගලය විධිමත් අන්දමින් විල්ෆේපාර් මැතිනියට දැනුම් දීම පිණිස දොග්ලාර් මැතිනිය විල්වෙපාර් මැඳුරට පැමිණි අන්දම අපි පසු ගිය පරිච්ඡේදයකින් දැන ගනිමු. මේ නිවේදනයට කලින් තවත් වැදගත් දෙයක් සිදු වූ බව මෙහි දී අපේ පාඨකයන්ට මතක් කළ යුතුව ඇත. එම නිසා අපි ආපස්සට පියවරක් තබා දොග්ලෝර් බැරන් තුමා ගේ මහත් ආඩම්බරයට හේතු වුද ඉතා විචිත්‍ර අන්දමින් රන් ආලේප කිරීමෙන් චමත්කාර ජනක ස්වරූපයක් ගත්තා වූ ද ඒ විසිත්ත කාමරයට ඇතුළු වෙමු. උදයේ දහයට පමණ මේ විසිත්ත කාමරයට වී, සෑම දොරක් දෙසම පරීක්ෂ්‍යකාරීව බලමින් සෑම ශබ්දයකටම ඇහුම් කන් දෙමින් කල්පනාවෙන් බරව බැංකු කරුවා විනාඩි කීපයක සිට එහා මෙහා සක්මන් කරමින් සිටියේ ය. මෙ සේ සක්මන් කරමින් සිටි ඔහු ඉවසීමේ සීමාවට පැමිණියේ සිය මෙහෙ කරුවාට කථා කෙළේය. ” එතියොන්, ‘ යි මෙහෙ කරු ඇමතිය. ” ගිහින් අහපන් පුංචි නෝනාගෙන් ඇයි විසිත්ත කාමරයේ දී මාව මුණ ගැහෙන්න ඕනෙ කිවුවෙ කියලා? මට මෙව්වර වෙලා බලා ගෙන ඉන්නත් සැලැස්සුවෙ ඇයි කියලා අහපන්.” මෙසේ සිය කෝපය පිට කළ බැරන් තුමා, අනතුරු ව සන්සුන් වූයේ ය. දාංග්ලාර් මෙනෙවිය එ දින උදයේ පියා හමු වීමට වුව මනා බව ද හමු වන ස්ථානය වශයෙන් විසිත්ත කාමරය ද නම් කර